In januari 2004 stelt Phons Bakx een audio-reportage samen over

Het Pad van Lou de Bosjutter

 



Lou Ten Bosch, op het moment dat hij
in de orde van Oranje Nassau werd geridderd (zomer 2003)


Een bospad dat aangelegd werd door beeldend kunstenaar Lou Ten Bosch (geb. 1923) aan de rand van het landgoed 't Waliën in Warnsveld (Gld). Volgens eigen zeggen weet hij daar temidden van de aanwezige vegetatie en de gevonden objecten, de natuur enerzijds in te schakelen en anderzijds de natuur uit te schakelen. Over zijn Pad zegt Lou de Bosjutter het volgende :
aanklikken

Schilderij van Lou Ten Bosch
LOU DE BOSJUTTER: doorverbinden met Galerie IN DE WEG
slotmanifestatie familietentoonstelling Ten Bosch 15.02.2004 in Pictura

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Geluiden op het Pad van Lou de Bosjutter

Het zijn de specifieke geluiden van schuifelende voeten over een bospad die er zullen klinken... en eveneens een zacht ruisen van boombladeren.
Menig object aan weerszijden van het pad nodigt uit tot een kort en klein sonoor spel: er ligt altijd wel een stok in de nabijheid om een puls uit te delen.
Er liggen puinresten en gebroken leistenen..., idiofoon en sonoor... als we
onze voeten er maar op zetten. De klank van vergeten schelpengruis
...
Er bevindt zich ook wat regenwater in een oude emmer die een aanzet kan geven tot kristalheldere druppelklanken..., of wat te zeggen van die typische zachte glissando's van water in een vat dat heen en weer beweegt.
Ratelen langs een stapel lege, vóóroorlogse filmspoelen kan ook.
Dan blijft Lou de Bosjutter even stilstaan - een kort citaat klinkt uit zijn mond.

 

K l a n k n a b o o t s i n g

R i t u e e l - g e z a n g

P l a c e P l a c e n t a

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

K L A N K N A B O O T S I N G 


Na verloop van tijd klonken er nabootsingsgeluiden op
het Pad van Lou de Bosjutter.
Hij en zijn oudste dochter Maricée Ten Bosch riepen sinds jaar en dag de speelse
gewoonte in het leven waarin beiden het genoegen schiepen dieren oraal te imiteren. Lou het voorbeeld aan haar (ook zijn typetjes deed hij haar voor). Geen sinecure om een dier onherkenbaar te imiteren! Als bosjutter ontkom je er immers niet aan een dier dat onverwacht je pad kruist niét te imiteren.

Vader en dochter creëerden zichzelf een gave door deze mimicry uit te diepen en elkaar nieuwe ontdekkingen op het terrein te demonstreren. Daarom in de audio-documentaire speciaal aandacht voor :

varkens - kippen, haan - honden - katten - kikker - uil - paard - schaap, lammeren

Place Placenta

ik wijk te ver van het Pad af, breng mij terug

ritueel gezang

 

 

 

 

 

 

 

 

PLACENTAPLACEPLACENTAPLACE PLACENTAPLACENTA PLACENTAPLACE

Markant... Place Placenta. Waar staat dit voor? Achteraan het Pad van Lou de Bosjutter, als een soort kern van zijn onderneming, treffen we een grote vlakliggende ringbaan aan in de vorm van een ovaal, in doorsnee zo'n 25 meter. De ringbaan is aan beide kanten afgebakend door gevlochten takken die als omheining dienen. Binnenin de baan liggen afgevallen beukenbladeren, al meer dan 14 najaarsseizoenen door hem aangevuld.

In het midden van de ovaal staan hier en daar rechtop uit de grond oprijzend, grijze PVC-rioolbuizen, sommige zelfs afgebroken. Ernaast staan varens en enkele jonge bomen. Op deze binnenplaats aan het eind van zijn Pad begroef Lou Ten Bosch de 7 placenta's, de 7 moederkoeken van zijn kleinkinderen. Volgens Indonesisch gebruik wordt op de plaats van de ingegraven moederkoek een jonge boom geplant die voor de betreffende boreling het hout zal opleveren voor benodigdheden tijdens zijn huwelijk en zijn doodskist aan het eind van diens leven. - Geerten Ten Bosch, Lou's jongste dochter, becommentarieerde daarop zijn Pad als "Het Doodlopende Moederkoeksteegje"

T e r u g

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Slotmanifestatie

van de familietentoonstelling "Bloei & Vergankelijkheid"
op 15.02.2004 in de zaal van
Teekengenootschap Pictura (Dordrecht) door

Lou Ten Bosch, Ank Ten Bosch-Stumpel, Maricée Ten Bosch, Simone Ten Bosch,
Judith Ten Bosch, Geerten Ten Bosch & Lodewijk Ten Bosch

De manifestatie werd door Phons Bakx op audioband vastgelegd.

Onderdelen van de manifestatie:

muziek, liederen, pantomime, toespraken,
gesprekken met de exposanten en klankspelen

 

Click voor programmering van de opgenomen manifestatie

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1. opening met veebel

2. openingswoorden door Lou Ten Bosch

3. ’Keverlied’, Bosporus

4. Ank Ten Bosch-Stumpel, gesprek

5. viool-solo, Salomé Pegler (11 jaar)

6. Maricée Ten Bosch en Egbert Jas, gesprek

7. ’Feuilles Mortes’ (Joseph Kosma) door
Maricée Ten Bosch (fagot) & Egbert Jas (contrabas)

8. Stromend water van een waterbeeld (klankspel)

9. Lodewijk Ten Bosch, gesprek

10. ’Tango van de Woede’, Bosporus

11. Wim Ten Bosch, toespraak

12. Judith Ten Bosch, gesprek

13. ’I'll tell me ma’, Salomé Pregler

 

 

 

14. ’Korte Pauze’, Phons Bakx,
electronisch klankspel

15. Simone Ten Bosch, gesprek deel 1

16. Geluiden van de Zee-egelschoenen, 1

17. Simone Ten Bosch, gesprek deel 2

18. ’Rondom het Erf’, Maricée Ten Bosch, klankspel en dierklankimitaties

19. ’Dordtenaren, Schapekoppen’, Maricée Ten Bosch met publiek

20. Geerten Ten Bosch, gesprek

21. ’De Olifant die zó onhandig was’, Bosporus

22. Geluiden van de Zee-egelschoenen, 2

23. ’Ode aan James Ensor’, pantomime Lou Ten Bosch, begeleid door Egbert Jas, contrabas